23# Chłopiec w Pasiastej Piżamie

Dobry, już od jutra mam totalny spokój - tylko odebrać świadectwo i witajże lato! Najlepiej oczywiście posiedzieć z klasą w pizzerii, lecz ja jak zwykle upierdzieliłam się lodem - grr, kto to w ogóle wymyślił loda w płynie od razu po wyciągnięciu z automatu?? Ale mimo plam na bluzce postanowiłam napisać krótką notkę o filmie, który łaskawie pozwoliła nam obejrzeć na lekcji nasza wychowawczyni (i to nie cały, dosłownie końcówkę ucięła i musiałam w domu oglądać, a tu z bratem to męczarnia). No ale film tak dobry, że czuję wielką potrzebę napisania czegoś o nim, byście i wy zechcieli go obejrzeć ;) Zapraszam

Chłopiec w Pasiastej Piżamie

Moja opinia:

Akcja rozgrywa się w latach 40 ubiegłego wieku, właśnie trwa wojna. Bruno ma 8 lat, mieszka w Berlinie razem z siostrą i rodzicami. Jednak pewnego dnia rodzina przenosi się na wieś, aby towarzyszyć ojcu – niemieckiemu oficerowi - w jego nowej pracy. Bruno łamie zakaz opuszczania nowego domu i poznaje okolicę. W ten sposób zaprzyjaźnia się ze Szmulem – tytułowym chłopcem w pasiastej piżamie, który mieszka w innym, nieznanym świecie za kolczastym ogrodzeniem...

To nie jest film o typowej wojnie - nie znajdziemy tu bombowców, czołgów i strzelaniny, gdyż akcja dzieje się na wsi, w okolicach jednego z wielu obozów koncentracyjnych. To na to miejsce przypadkowo natrafia Bruno podczas swoich zabaw w odkrywcę. Za ścianą z drutu kolczastego dostrzega chłopca o imieniu Szmul i tak zaczyna się ich przyjaźń. Mimo że temat może wydawać się dość oklepany, bo o II wojnie światowej powiedziano już wszystko o wszystkim, to nie zmienia faktu, że film dogłębnie mnie wzruszył i jeszcze bardziej uświadomił bezsens konfliktów międzynarodowych.

Emocje jakie wywołuje on w widzu, to bez wątpliwie jedna z jego największych zalet. Początkowo cała historia wydawała mi się nieco banalna, jednak już w połowie zmieniłam swoje zdanie, choć to zakończenie poruszyło mnie dogłębnie.

Fabuła nie jest specjalnie oryginalna, ale mimo wszystko wzbudziła moją ciekawość, a po wyłączeniu końcówki przez moją wychowawczynię musiałam zobaczyć co będzie dalej i nie zawiodłam się.

Trzeba również pochwalić grę aktorską dwóch głównych bohaterów, którzy mimo swojego młodego wieku potrafili oddać dramatyzm sytuacji w której później się znaleźli, a także rozbawić swą niewiedzą.

Chłopiec w pasiastej piżamie nie jest najlepszym z filmów o tematyce wojennej, ale z pewnością zasługuje na  pochwałę za emocje które wzbudza, bo o to właściwie w nim chodziło. Naprawdę polecam go każdemu ;)

Moja ocena:

7/10

Dla zainteresowanych udało mi się znaleźć zwiastun filmu, ale nie sugerujcie się napisami wyświetlającymi się w nim - po co ktoś je dodał, nie rozumiem ;) Dla tych którzy wolą czytać: jest również książka.

Oglądaliście już może lub czytaliście? A może dopiero zaczynacie? =3